หนังตะลุง เป็นการละเล่นที่ใช้แสงเงาเป็นหลักสำคัญ เช่นเดียวกับหนังใหญ่ แต่ความประณีตและความซับ ซ้อนของหนังตะลุงมีน้อยกว่า และขนาดของตัวหนัง ก็เล็กกวา่หนังใหญ่มาก ที่สำคัญคือมีลักษณะเป็นพื้น บ้าน การใช้คำพากย์ เจรจาก็เรียบง่ายแบบชาวบ้าน สะดวกแก่การทำความเข้าใจโดยทั่วไป การ ละเล่นชนิดนี้จึงเป็นที่นิยมในหมู่ชาวบ้านโดยเฉพาะช
าวปักษ์ใต้ เพราะผู้พากย์มักกล่าวกลอนสดด้วย ภาษาท้องถิ่น เจรจาโต้ตอบกันเป็นที่พอใจของผู้ชม เสน่ห์อย่างหนึ่งของหนังตะลุงคือ ตัวตลก ที่มีชื่อ เสียงเป็นที่รู้จักกันดี เช่น ไอ้ไข่นุ้ย ไอ้สีแก้ว เป็นต้น ว่ากันว่าต้วตลกในรูปหนังเหล่านี้ มีตัวตน มีชีวิตจริง ๆ และมีพฤติกรรมลักษญะนิสัยพิเศษอันน่าชวนหัว นายหนังจึงจำลองเอาชีวิตของคนเหล่านี้ มาใส่ไว้ในตัวหนังให้โลดเต้นอยู่หน้าจอสร้าง ความบันเทิงให้คนดูมาตัวแล้วตัวเล่า อนึ่ง หนังตะลุงมีถิ่นกำเนิดทางภาคใต้บ้างจึงเรียก หนังควนเพราะเกิดที่บ้านควนมะพร้าว จพัทลุง (ควนเป็นภาษาถิ่นปักษ์ใต้ หมายถึงเนินดิน หรือโคก มักใช้เป็นคำเรียกภูมิสถานหมู่บ้านทางภาคใต้ แบบทางภาคกลางเรียกบางลำภู บางขุนศรี บางกระเจ้า เป็นต้น) แต่หนังตะลุงก็แพร่หลาย ไปตามท้องถิ่นต่าง ๆ ของประเทศเช่น ทาง เหนือไปถึง จอุทัยธานี ทางตะวันออก ไปถึง จระยอง เป็นต้นทางอิสานก็มีการละเล่นชนิดนี้ แต่เรียกหนังประโมทย์ นับว่าหนังตะลุงเป็น มหรสพ ของชาวบ้านทุกถิ่นที่อย่างแท้จริง

B.E. 2535 [1992 A.D.] p.61.

Nang Talung - Reading One

Nang  Talung   (Southern Thai Shadow  Puppet   Theater)  is  a  form  of entertainment  that  uses the shadow as its principle device, the same  as  Nang Yai (literally, big puppets). But the elaborateness and intricacy of  Nang  Talung  is  less, and  the puppets are smaller in size than  Nang  Yai.  What is important is that the telling of the story is local and follows the local patterns of  simple  speech  that  the villagers use. This is because the puppeteer recites extemporaneous Thai verse in the local dialect. There is a lively spoken exchange between characters that pleases the audience.  One  of  the charms of Nang Talung is the group of clown characters who are well known, for example, Ai Khainui and Ai Si Kaeo. It is believed that these clowns are real living beings and that they have special personalities that are amusing. The puppeteer presents the lives of the puppets and puts them into the drama that is played out in a world which moves across the screen. He creates entertainment for people to watch. Nang Talung originated in the southern part of the country. Some people call it Nang Khuan because it originated in the village of Khuan Maphraw in Patlung province. But Nang Talung spread to other areas of the country, for example, in the North to Uthaithani province and in the East to Rayong province. The Northeast has this type of entertainment, but it is called Nang Phramod. We can concluded that Nang Talung is truly the entertainment of villagers in every area.

Translated from the Thai text in the column on the left.

เป็นมหรสพพื้นบ้านของชาวปักษ์ใต้ สันนิษฐานว่าต้น
กำเนิดมาจากจังหวัดพัทลุง โดยชาวบ้านดวนเป็นผู้คิด
ดัดแปลงเลยได้ชื่อว่า หนังดวนตามถิ่นกำเนิด และได้ ถูกเรียกโดยชาวภาคกลางว่า"หนังพัทลุง" ชาวปักษ์ใต้ เรียกสั้นๆ เป็น"หนังตะลุง" หนังตะลุง ประกอบด้วยรูป
ที่ทำจากหนังสัตว์ (วัว ควาย) นำมาวาด แล้วฉลุเป็น
รูปมนุษย์ ยักษ์เทวดาหรือฤาษี เพื่อให้เป็นตัวแสดงตาม
บทบาทของเนื้อเรื่อง โรงหนังตะลุงปลูกยกพื้น สูงราว
๒ เมตรมีหลังคาและฝา ๓ ด้าน ด้านหน้าใช้ผ้าขาวขึง
เป็นจอ นายหนังทำหน้าทีี่่พากษ์ และเชิดรูปหนังขับร้อง กลอนในสำเนียงภาษาพื้นเมือง โดยมีกลอง โม่ง ฉิ่ง ทับ
และปี่ผสมผสานบรรเลง เรื่องที่ใช้ในการเล่นหนังตะลุง
ส่วนใหญ่จะเป็นนิทานพื้นบ้าน หนังตะลุงนอกจากจะ
ให้ความหรรษา สนุกสนานแล้ว ยังเป็นการบอกข่าวสาร สำหรับสังคมนำมาสอดแทรกไว้ในเนื้อเรื่อง ส่วนที่แสดง ให้ความรู้ความเคลื่อนไหวของบ้านเมืองแก่ผู้ชมอีกด้วย

จาก ของดีแดนใต้

จัดทำโดย ศูนย์อำนวนการบริการจังหวัดชายแดน
              ภาคใต้ หน้า ๗ ถึง ๘

Nang Talung - Reading Two

Nang Talung (Southern Thai Shadow Puppet Theater) is a local form of entertainment of the Southern Thais. It is assumed that it originated in Patlung province where it was created and modified by the local inhabitants. It most likely got the name of Nang Talung from its place of origin. It was called "Nang Patalung" by the central Thais. The Southerners simply call it Nang Talung. Nang Talung consists of: figures made from  animal  skin (cow or buffalo) that is traced over and then perforated into the shape of a human, an ogre, a god, or a hermit, in order to have them be the actors performing roles in a play. An outdoor stage is  constructed  with  a  raised  floor about two meters (above the surface of the ground) with a roof and three walls. The front wall is a piece of white cloth that forms a screen. The puppeteer uses it as a surface on which to project the voices and movements of the puppets. He chants in glawn (Thai verse) in the local dialect. There are instruments such as the glawng, mong, ching, tap, and pi that  combine  in playing the music. Most of the stories used in the performance of Nang Talung are local folk tales. Nang Talung, aside from providing entertainment and fun, relates news. There is also social commentary inserted into the story line that is shown in order to give knowledge of current events in the nation.

- Translated from the Thai text in the column on the left.