ความอุดมสมบูรณ์ในดินแดนประเทศไทย อาจเป็นสาเหตุให้คนไทย
ไม่สู้กระตือรือร้นกับการทํามาหากินให้รํ่ารวยมากนัก แต่มักพอใจกับการหากินอยู่
ไปวันๆ ด้วยเหตุนี้ เวลาในแต่ละวันของคนไทยซึ่งส่วนใหญ่เป็นเกษตรกรจึง
หมดไปกับการเที่ยวเล่น และการพนันขันต่อเสียเป็นส่วนมาก สําหรับรูปแบบ
การพนันนั้น มีตั้งแต่ที่ใช้วัตถุเป็นอุปกรณ์สําคัญ ไปจนถึงการนําสิ่งมีชีวิตมาแข่งขัน
เอาชนะกัน เช่น แข่งเสียงนกเขาชวา ชนแมงกว่าง ชนไก่ ชนวัว หรือ การกัดปลา
โดยใช้ปลากัด เป็นต้น กีฬากัดปลานี้เริ่มมาจากความช่างสังเกตุที่เห็นว่าปลาพันธุ์นี้
มีนิสัยเป็นนักสู้ และมีความทรหดอดทน ทั้งยังมีความสวยงามด้วยสีสัน หลากหลาย
มีเหลือบเงา อ่อนแก่ ปลากัดจึงเป็นปลาที่น่าสนใจของทั้งเด็กชายและผู้ใหญ่ชาย
ความคุ้นเคยต่อปลากัดและกีฬากัดปลามาช้านานของคนไทยนั้นยังสะท้อนให้เห็น
จากภาษาคําคมที่ยังใช้เป็นภาษาพูดกันอยู่ทุกวันนี้ เช่น ลูกหม้อ ก่อหวอด หน้าถอดสี
เป็นต้น ร้านปลากัดพันธุ์ในตลาดบกนี้ จะวางขวดโหลใสเรียงรายบนชั้นไม้
มีกระดาษทึบสอดกลางระหว่างขวด บ้างว่าเพื่อไม่ให้มันพองตัว เข้าหากัน บ้างก็ว่า
ป้องกันมิให้เกิดการท้อง เพราะปลากัดนั้น เพียง ต่างเพศ แลเห็นกัน ตัวเมียก็ท้องโต
เสียแล้ว ทั้งนี้มิใช่หมายถึงการตั้งท้องจริงๆ แต่เพราะไข่ในท้องของตัวเมียถูกกระตุ้น
ให้มีขนาดใหญ่ขึ้นอันเป็นลักษณะทั่วไปของสัตว์ที่มีกระดูกสันหลัง ชั้นตํ่า 
อุปกรณ์สําคัญอย่างหนึ่งของกีฬากัดปลาและกีฬาชนไก่ก็คือ กะลาผ่าซีกเจาะรู วางลอยเหนือ
นํ้า นํ้าที่ซึมเข้ารู จนเต็มกะลาแล้วจมสู่เบื้องล่าง ถือเป็นยกหนึ่ง ซึ่งกรรมการจะตีระฆังเป็น
สัญญาณให้รู้ การใช้กะลากําหนดเวลานี้เองเป็นที่มาของคําว่า นาฬิกา ซึ่งมาจากคําว่า
นาฬิเก เป็นภาษามคธ แปลว่ามะพร้าว

Back