การเปิดโรงบ่อน หรือสถานที่เล่นการพนันอย่างถูกกฏหมายนั้นเกิดด้วยดําริ
ของทางราชการที่ต้องการระดมเงินเข้ามาทํานุบํารุงประเทศในรูปของภาษีโรงบ่อน
ที่จะเก็บจากนายบ่อนที่เรียกกันว่า ขุนพัฒน์ (ในขณะที่จะเรียกเจ้าของโรงหวยว่า
ขุนบาน) ซึ่งมักเป็นชาวจีน การพนันในโรงบ่อนมีตั้งแต่ โป นํ้าเต้า ไพ่จับยี่กี่ ฯลฯ
บรรยากาศหน้าโรงบ่อนนั้นมีชีวิตชีวามาก เพราะนายอากรเจ้าของโรงบ่อนมักใช้
วิธีเปิดการแสดงมหรสพต่างๆ หน้าโรงบ่อน เป็นการล่อใจให้คนมาชุมนุมกันมากๆ
เพื่อหวังว่า จะได้มีคนอยากเสี่ยงโชคบ้าง นอกจากมหรสพต่างๆแล้ว หน้าโรงบ่อนยัง
เป็นที่ชุมนุมของกินต่างๆ เช่น ก๋วยเตี๋ยว บะหมี่ ข้าวเฉโป ขนมกินเล่น อ้อยควั่น
และมันแกว เป็นต้น บรรยากาศหน้าโรงบ่อนจึงคึกคักมาก ทั้งเสียงจากมหรสพที่เปิด
การแสดง เสียงผู้คน และเสียงคน ร้องขายของต่างๆ ในกรุงเทพฯมีโรงบ่อนมากมาย
จากบันทึก สภาพสังคมปี พ.ศ. ๒๔๓๐ ระบุว่ามีโรงบ่อนที่อยู่ในความควบคุมของ
กรมพระคลังสินค้าถึง ๔๐๓ โรง เฉพาะโรงใหญ่ๆ มีถึง ๑๒๖ โรง เช่น
โรงบ่อนสะพานหัน โรงบ่อนตลาดน้อย โรงบ่อนบ้านขมิ้น (ฝั่งธนฯ) เป็นต้น
[Map of Bangkok]

Back