ยา เป็นปัจจัยหนึ่งในสี่ของการดําเนินชีวิตมนุษย์ ร้านขายยาจึงมีความสําคัญ
ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่า   ร้านค้าอื่นๆ สังคมไทยในสมัยก่อนที่ยาฝรั่งจะเข้ามา ก็มียา
สมุนไพรต่างๆที่ผู้ป่วยไข้สามารถ "เจียด" หรือแบ่งเอามาบําบัด อาการไข้ได้
ด้วยสนนราคาที่ไม่แพงนัก

ร้านขายยาแผนโบราณที่ยังคงอยู่ และมีชื่อเสียงของกรุงเทพฯ คือ
ร้านเจ้ากรมเป๋อ อยู่หน้า วัดเชิงเลน หรือวัดบพิตรภิมุข ที่จักรวรรดิ์นี้เอง เพราะ
ทุกวันนี้ก็ยังขายดีมีผู้คน อุดหนุนแน่นร้านอยู่เสมอ ส่วนร้านขายยาแผนโบราณ
ในย่านตลาดตามถิ่นต่างๆ ก็ยังไม่สูญหาย ไปเสียทีเดียว ทั้งดูเหมือนจะเป็นร้าน
ที่ยังรักษาสภาพเดิมไว้ในขณะที่ร้านค้าแวดล้อมเปลี่ยนแปลงไปแล้วค่อนข้างมาก

อย่างไรก็ตาม ร้านขายยาแผนโบราณแบบเก่าจริงๆ มักมีโกร่งบดยาขนาดใหญ่
วางให้เห็นที่ร้านเสมอ โกร่งนี้มีรูปยาว ตรงกลางเป็นแอ่ง หรือรางสําหรับบรรจุ
ตัวยาที่จะบด โดยมีลูกโกร่งเป็นลูกกลมๆ สําหรับกลิ้งบดลงไปบนโกร่งนี้ ที่ผนัง
ด้านในของร้านจะมีตู้ลิ้นชักหลายชั้น เรียงแถวขึ้นไปจนบางทีเห็นลิ้นชัก
จรดฝ้าเพดาน ลิ้นชักเหล่านี้มีขนาดไม่ใหญ่นัก แต่ก็มีความลึก สําหรับบรรจุตัวยา
นาๆชนิด ลิ้นชักหนึ่งก็ขนานหนึ่งโดยจะเขียนตัวหนังสือบอกชื่อตัวยาไว้ที่หน้า
ลิ้นชักทุกช่อง เพื่อป้องกันความสับสน

:: Back ::