ก่อนรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าฯ (picture) ซึ่งยังไม่มีนํ้าประปาใช้กันนั้น
ชาวไทยได้อาศัยเพียงนํ้ฝน หรือนํ้าคลองในการอุปโภคบริโภค ส่วนสังคมที่อยู่
ไกลแหล่งนํ้าธรรมชาติ ก็จะขุดบ่อเอานํ้าใต้ดินมาใช้ หากโชคดี ขุดไปเจอตานํ้าเข้า
นํ้าบ่อนั้นก็จะมีใช้ตลอดไป แต่ถ้าโชคร้าย ไปเจอแค่นํ้าซึมๆมา นํ้าในบ่อก็อาจจะ
แห้งในฤดูแล้ง ต้องหาวิธีนํานํ้าจากแหล่งอื่นมาทดแทนกันไป ด้วยเหตุนี้บ่อนํ้าจึง
มีความจําเป็นอย่างยิ่งต่อความสะดวกสบายในการดํารงชีวิตโดยเฉพาะบ่อนํ้ารวมที่
ทุกคนในชุมชนมีสิทธิเป็นเจ้าของ และใช้ร่วมกัน ในขณะเดียวกันทุกคนก็มีหน้าที่ที่จะ
ดูแล รักษาบ่อนํ้านี้ให้สะอาดและปลอดภัย ตลอดไป เคยมีเรื่องเล่าถึงผู้ไม่ประสงค์ดีราย
หนึ่ง ที่ต้องการเห็นความหายนะของคนในชุมชน จึงจัดการใส่วัตถุมีพิษลงในบ่อนํ้า
รวมนั้น ชาวบ้านก็ล้มตายเพราะบริโภคนํ้าบ่อนั้น นี่เป็นการสร้างเหตุง่ายๆ แต่ก่อ
ผลเสียอย่างร้ายแรงและกว้างขวาง

บ่อนํ้ารวมของชุมชนจึงเป็นสิ่งสะท้อนถึงการอยู่ร่วมกันของผู้คนในชุมชน นอกจากนี้
บริเวณที่เป็นบ่อนํ้ารวมยังเป็นที่พบปะของผู้คนในย่านนั้นโดยเฉพาะพวกผู้หญิงที่จะ
มาตักนํ้าที่บ่อนํ้าไปใส่ตุ่มในบ้านของตน หรือ เอาเสื้อผ้าสิ่งของมาซักล้างในบริเวณนี้
บริเวณบ่อนํ้ารวมจึงถือเป็นย่านชุมชนย่อยๆแห่งหนึ่งที่น่าสนใจ เพราะการมาพบปะ
พูดคุย แม้เป็นเพียงชั่วระยะเวลาไม่นานนัก แต่ก็ทําให้เกิดการหมุนเวียนของกระแสข่าว
หรือการการทราบสถานการณ์ของชุมชนอีกทางหนึ่ง

Back