 |
"ဟုတ်မှလဲ လုပ်ပါမောင်ရာ" |
"Can you really do it, Thadun?" |
|
|
"သိပ်ဟုတ်တာပေါ့ဗျာ" |
"Of course I can." |
|
|
"လူဘယ်နှစ်ယောက် ကုန်မှာတုန်း" |
"How many people will it take?" |
|
|
"ငါးယောက်" |
"Five." |
|
|
"ဟေ" |
"What?" |
|
|
"တော်ပြီ။ ကျုပ်တို့ ငါးယောက်ပဲ" |
"That'll be enough, just us five." |
|
|
"ဟဲ့ကောင် သာဒွန်း။ ငါးယောက်နဲ့ ပြဇာတ် ဖြစ်လို့လား ဟ" |
"Thadun, can a play be put on with just five people?" |
|
|
"ဖြစ်တယ်။ ငါးယောက်ပဲ ကုန်မယ်" |
"It can, we'll only need the five of us." |
|
|
"မိန်းကလေးကကော၊ ပြဇာတ်မင်းသမီး လုပ်ဖို့" |
"What about women? Won't you need some to put on a play?" |
|
|
"မလိုဘူး။ မင်းသမီး မပါဘူး။" |
"No. There won't be any women." |
|
|
"ဟေ" |
"What?" |
|
|
မင်းသမီးမပါဘဲ လူငါးယောက်နဲ့ကမယ့်ဇာတ်လမ်း၊ သူတို့လည်း မကြားဖူးတော့ ဝမ်းသာတဲ့ကြားက စိုးတော့စိုးရိမ်တယ်နဲ့ တူပါတယ်။ တစ်ယောက်က |
None of them had ever heard of a play being put on without women, with just five men performing, so between feeling happy, the three old people also began to feel uneasy. One of them asked, |