"ความรู้ๆให้จริงถึงสิ่งเดียว
แต่ให้เชี่ยวชาญเถิดคงเกิดผล" ความนี้เป็นความจริงแท้ ถ้าคุณปรารถนาดีคงไม่ดี
ผมเห็นอย่างนี้แหละ แต่เราก็ยังเด็กอยู่ด้วยกันสอนกันยังไม่ได้
เพียรไปด้วยกันก็ึคงจะได้เ็ห็นหน้ากันต่อไป |
|
พระสมบุญว่า เอาเป็นใช้ได้ตามคุณว่า
แต่ตัวคุณเองจะรักวิชชาสิ่งใด จะเดินทางไหนละขอรับ พระเข็มตอบ อ้่่าว
คำถามของคุณเป็นอย่างอื่นไปละ เดิมคุณถามถึงตัวคุณตัวคุณ เดี๋ยวนี้ถามถึงตัวผม
ความผิดกันมาก คุณกะผมคนละคน ผลก็คนละอย่าง
ส่วนผมนะเห็นง่ายคือผมเดินทางเรียนกฎหมายอยู่
คุณก็รู้แล้วผมไม่เห็นวิชชาใดจะดีกว่า และผมรักสุดใจจึงจับเรียน |
|
เวลานั้นพอพระทรัพย์กับพระเหลงมา่ถึงเข้าพร้อมกัน
เห็นพระเข็มพูดจาท่าทางประหลาดจึงถามว่า พูดอะไรกัน พระเข็มก็เล่าให้ฟัง
พระทรัพย์ก็ขัดคอขึ้นว่า คุณสมบุญอย่าเชื่ออย่าเอาอย่างคุณเข็มนะ
ไม่ได้เรื่องดอก
อ้ายวิชชากฎหมายนะสำหรับกับคนเอวเป็นเข็มอยู่อย่างคุณเข็มนั่นนะ
บ๊ะแขนอย่างนี้เอามือทุบพื้นดังกระเทือนไปทั้งกุฏิ ฮะ
แขนอย่างนี้ไปเรียนกฎหมายละไม่มีใครไปทัพละ เรียนอะัไรไม่เรียนๆหลอกเขากิน |