กิตติศัพท์การแจกเงินและเหล้ายาอาหารของผู้สมัครครั้งก่อน
ประกอบกับเป็นฤดูแล้งว่างจากการทำไร่ไถนา
คนจากยอดดอยที่อยู่ห่างออกไปจึงพากันอพยพหลั่งไหลเข้าสู่ตัวเมืองไม่ขาดสาย
ยิ่งวันเลือกตั้งใกล้เข้ามาผู้คนก็ยิ่งมาก ภาพยนต์ของผู้สมัครฉายคืนแล้วคืนเล่า
บางคืนแห่งเดียว
บางคืนก็แย่งกันฉายถึงสามแห่งผู้สมัครต่างโฆษณาคุณภาพของตัวเองเลิศลอยประดุจมนุษย์กายสิทธิ์
ฝูงชนเฮโลจากวงนี้ไปวงโน้น จ้องดูยังไม่เห็นเขาแจกของก็พากันเฮต่อไปวงอื่น
ดูเอิกเกริกยิ่งกว่างานประจำปี
เขินกับลูกน้องคงเมามายเฮฮาไปตามประชาชนอื่นๆเขาไม่มีโอกาสจะปราศรัย
และถึงแม้จะมีก็ไม่รู้จะพูดอย่างไร
ทำได้อย่างมากเพียงร้องเอะอะก่อกวนไปตามเรื่อง แต่ก็ทำไม่ได้ถนัด
เพราะประชาชนที่ยังหวังว่าเขาจะแจกเงิน ลุกฮือจะบีบคอเอา
คืนหนึ่งผู้สมัครสองนายได้เปิดฉายภาพยนตร์แข่งกันคนละมุมสนาม
ทำเอาผู้คนปั่นป่วนขนาดหนักต่างฝ่ายต่างอวดความเก่งกล้าสามารถเกียรติยศเกียรติคุณมากมาย
บางคนก็โอ่ถึงการสร้างถนนหนทาง บ่อน้ำ วัดวาอาราม แม้แต่ส้วม
อีกคนก็อาสาจะปลูกบ้าน ขุดสวน สร้างโรงเรียน โรงยา ประชาชนต่างตั้งใจดู
เขินชวนพรรคพวกได้สี่ห้าคนไปร้องโวยวายอยู่ใกล้ๆ |
Reputations for handing out money, whisky, tobacco, and food
established by the last crop of candidates and the lack of farming to be done because it
was the dry season brought a heavy stream of people down from the distant hills. The
numbers grew with the approach of election day. Night after night the candidates showed
their movies, some nights only one show taking place, but on others as many as three
stands would compete with one another. Candidates proclaimed their virtues as if they were
supermen. The crowds stood around noisily with different groups watching to see if there
was anything being given away and, if disappointed, would move on to another circle. It
seemed even more festive than the annual fair. Khern and his henchmen floated drunkenly
with the rest of the crowd. He didn’t have a chance to make speeches and if he did,
wouldn’t have known what to say. The most he could manage was to make disturbances as
things went along. But even that didn’t go over so well because the people, still
hoping the candidates, would hand out money and fearing Khern would jeopardize the
opportunity, became menacing. One night, two groups of candidates set up their platforms,
projectors, and screens in different corners of the field.. Each of the office-seekers
boasted of his boldness, ability, honors, infinite qualifications. Some boasted of having
built roads, wells, monasteries, and even lavatories. One volunteered to construct houses,
plant gardens, build schools and hospitals. The people looked on with interest.
Khern
invited four or five buddies to start shouting from nearby. |