sound.gif (1078 bytes) "คนพวกนี้เขาอยู่กันได้อย่างไร" ใครๆก็พูดกันเช่นนี้ แต่น้อยคนที่จะตั้งปัญหาขึ้นว่า ทำไมเขาจึงต้องมาอยู่กันเช่นนี้ ตัวเขาหรืออะไรหรือใคร ที่บันดาลให้เขาต้องมาอยู่ในที่เช่นนี้" "How can these people live like this?"  
Many people asked this question, but few would
pose another.  Why do these people live like this?  
They or what or who has forced these people to
live like this?
sound.gif (1078 bytes) อ่ำและนิ่ม สองผัวเมียหนุ่มสาวได้อยู่มาในห้องสกปรก บนบึงน้ำครำตั้งแต่สมัยสงคราม เป็นเวลาร่วมแปดปีโดยไม่เคยใช้และไม่เคยรู้จักแอมโมเนียเลย เขาชินกับกลิ่นน้ำครำที่เขาต้องสูดมาเป็นเวลาแปดปี จนเขาแทบไม่รู้สึกว่ากลิ่นของมันต่างกับกลิ่นน้ำที่สะอาดตามคูและตามลำคลองอย่างไร เขาชินกับมันจนดูประหนึ่งว่ามันเป็นส่วนหนึ่งแห่งชีวิตของเขาที่ไม่อาจแยกออกจากกันได้ Am and Nim had lived in one of those huts above the cesspool since the war -- eight years, and this without ever using, or ever knowing about, smelling salts. They had breathed the fumes for eight years; they were used to it. They didn't even know anymore the difference between the smell of their waste water and that of clean water. They were used to it; it was a part of their life no more separate than the other discomforts.
sound.gif (1078 bytes)ที่หน้าห้องของเขาตลอดไปจนถึงหน้าห้องอื่นๆมีโคลนตมเฉอะแฉะ มันเป็นอยู่เช่นนี้หลายปีดีดักแล้ว เมื่อย่างเข้าฤดูฝนและเขาก็เคยชินกับมันไม่อาจแยกมันออกจากชีวิตของเขาได้ In front of their shack, and in front of the other shacks in their row, the ground was soft and muddy. It had been like this for many years at the beginning of the rainy season. They were used to it. It was a normal part of their normal lives.
sound.gif (1078 bytes)ภายในห้องแคบๆและมีอาการซวนเซนั้นบรรจุคนห้าคน จักรยานสามล้อหนึ่งคันที่หลับที่นอน เสื้อผ้าที่จำเป็นแก่ชีวิต ซึ่งกองหรือสุมไว้ใกล้ๆกับผนังห้อง และมีลังไม้ฉำฉาสองใบ สำหรับใส่ทุกสิ่งทุกอย่าง ทั้งที่ควรใส่และไม่ควรใส่ลงไป ทรัพย์สมบัติเท่าที่จำเป็นแก่ชีวิตหรืออาจต่ำกว่าความจำเป็นแก่ชีวิตที่เป็นของคนห้าคนนั้น  

Inside their narrow box, a rickety structure though it was, resided five people and a pedicab. There was space for sleeping. Clothes were piled against a wall, as were two wooden crates for storing various items, possessions that were necessary for life, though perhaps not all the things necessary for those five people to keep going.

 
sound.gif (1078 bytes)ดูราวกับเขาว่าทั้งหมดเป็นเพียงนักเดินทางชุดหนึ่ง ที่จะต้องเดินทางจากที่หนึ่งและที่นี่เป็นแต่ที่พักแรมชั่วคราวของเขาเท่านั้น พิจารณาในแง่นี้ อ่ำก็ได้เดินทางและพักแรมมาแล้วถึงสามสิบสองปี และเขาก็ไม่เคยฝันว่าจะได้จบชีวิตของนักเดินทางเสียสักทีหนึ่งก่อนจะตาย They could have been drifters, floating from one spot to the next. This could be just a temporary stopover for them. If this were so, Am had been drifting like this for thirty-two years, and he never even dreamt for a moment that his traveling days would come to a halt before he died.