 ทันใดนั้น
เจ้าหนุ่มคนที่สี่ได้ระเบิดโพล่งออกมาว่า "การเมืองห่าเหวอะไรวะ
นี่มันเรื่องจะช่วยพี่น้องของเราที่กำลังอดอยาก แต่ถ้ายังงี้เป็นการเมือง
กูก็เอาด้วยคนหนึ่งละ อ้ายที่ฉบหายน่ะ มันอยู่ที่ไม่ช่วยกันต่างหาก
นี่เรามาพูดกันถึงเรื่องช่วยพี่น้องของเรา ทำไมมันถึงจะเป็นเรื่องฉิบหาย
กูก็ยอมฉิบหายละเฮ้ย
ที่บอกว่าคอยให้พวกท่านที่มั่งมีเขามาช่วยเหลือพี่น้องของเราน่ะ
มึงเคยเห็นรึว่าท่านพวกนี้เขาเคยอ้าแขนออกมาช่วยพวกเรา
เอาแต่พวกเราๆที่หากินกันอยู่ในกรุงเทพฯนี่เถอะ
มึงเคยเห็นพวกผู้ดีพวกคนมั่งมีเขามาช่วยอะไรพวกเราบ้างวะ
มีแต่ถูกท่านตะเพิดเอาเท่านั้นไม่ใช่รึ? |
Just then, a fourth man fairly exploded. "Screw
politics! We're talkin' about helpin' our brothers and sisters who are in
trouble. If this is politics, well count me in! We'll be screwed if we don' help
out. We're talkin' about helpin' our brothers and sisters. How can we be screwed? If this is gonna screw me up, well come on
and screw me. Shoot! Talk about those rich people helpin' them. Yall ever seen one of them offer a hand to us?
They only take from us. Yall ever seen a rich person help us with
anything? They only drive us away, right? |
| เมื่อเรายังอาศัยพ่อแม่ปู่ย่าตายายหากินอยู่ตามท้องนาน่ะ
พวกมั่งมีที่เขาออกเงินออกข้าวให้พวกเรากู้น่ะ เขาเคยช่วยเหลือพวกเรารึ?
เวลามึงเข้าตาจนเวลามึงไม่มีข้าวจะกินจะปลูก เขาให้ข้าวให้เงินมึงน่ะ
เขาให้ด้วยความรักมึงรึ? เวลามึงได้ข้าว เขามาโกยเอาไปเท่าไหร่
เขาเอาเกินต้นทุนไปตั้งกี่เท่า พวกมึงไม่รู้หรอกรึ?
แล้วยังจะมีหน้ามาบอกว่าคอยให้ท่านที่มั่งมี เขาช่วยเหลือเราเถอะ
รู้ไหมว่าที่พวกเราออกเหงื่อทำงานตากแดดลุยโคลนกันอยู่กลางทุ่ง
เหนื่อยจนสายตัวแทบขาด ข้าวก็ออกรวงดีแล้วข้าวมันหายไปไหนหมด
แล้วเงินทองมันหายไปไหนหมด ทำไมพวกเราถึงต้องอยู่กันอย่างแร้นแค้นอดอยาก
กูก็ไม่มีปัญญาจะชี้แจงหรอกว่ามันหายไปได้อย่างไร แต่กูรู้แน่อยู่อย่างหนึ่งว่า
อ้ายข้าวของพวกเราหรือผลไม้ต่างๆของพวกเราน่ะ
มันไม่ได้ละลายเป็นอากาศธาตุไปได้หรอกวะ
กูว่ามันก็ไหลไปอยู่ในมือของพวกท่านที่มึงฝันกันว่า เขาจะช่วยเรานั่นแหละ
พุทโธ่เอ๊ย มึงจากพ่อจากแม่จากท้องนามาคนละไม่กี่ปี
มึงก็ลืมความหลังกันเสียหมดแล้ว" |
When we lived with our daddies and granddaddies
in the countryside, those rich people who lent money and rice to us, did they ever help
us? When y'all were at the end of your
rope, when y'all didn' have any rice to eat or grow, and they gave y'all rice or money, where they doin' it out of kindness? When y'all did have rice, how much more did they shovel away than they gave you?
Don't y'all know? And yet y'all're still comin' here and tellin' us to wait for those same rich folk to come help us out!
Don't y'all know? We sweat under
the sun, wadin' through mud in the middle of
the rice paddies, breakin' our backs, and
when the crops come in, they disappear, and our money disappears. Why's our lives
always on the edge of poverty? I don' have the brains to explain how it disappears,
but I am certain of one thing. Our rice didn'
just disappear into thin air. I think it just finds its way into the hands of those
wealthy folks y'all're dreamin' will help us. Good Lord! Y'all.'re gone from your mammas and daddies and the rice fields for just a couple years, and y'all've already forgotten everything that went
on?" |